“Ik vertrek”, “Droomhuis gezocht” en dergelijke zijn populaire programma 's op de Nederlandse televisie. Hierin worden Nederlanders gevolgd die hun geluk gaan beproeven in het buitenland, niet zelden onder de zuid Europese zon. Of dergelijke programma 's ook op de Griekse zenders te vinden zijn is mij niet bekend, maar dat er ook mensen zijn die een nieuw leven in ons land willen opbouwen is zeker. Zo ook Caterina Tzoridou die in zich in april 2008 vestigde in Amsterdam en enkele jaren later een eigen bedrijf runt: Olivity.
Onderstaand enkele citaten van de website van Olivity:
“my mother and my grandmothers would all cook for us: three times a day, plus snacks. Weekends were special, important religious or national holidays even more special: there would have to be a variety of plates on the table, enough to feed at least twice the guests around it --running out of food while the guests were still at the table was unthinkable”!
“Somehow along the way, though, we actually started baking and then cooking: there was this wooden stove at our place (no thermometer for degrees, of course), where I baked my first cake and later cooked main courses. Although for most of the desserts there was an actual recipe, when it came to the savory dishes, things were a bit trickier: there were rough measurements of most things and the famous question "How much?" was answered with "As much as it takes”.
Het interview werd afgenomen in het Engels. Voor de integrale vertaling ervan verwijs ik u naar elders op deze zelfde pagina.
Where do you come from originally?
I was born in Alexandroupoli, a town near the Turkish border, in Northern Greece. My parents and grandfathers come from further North, from the villages of Nea Vyssa (paternal family) and Dikea (maternal family).When I was in high school, we moved to Thessaloniki because of my father’s job, so that’s where I spent most of my adult live and that’s where I lived until I moved to The Netherlands.
You decided to move abroad, why?
Since I was a child, I was curious to explore other lands and cultures. Growing up, mostly for professional reasons I stayed in Greece, however I made sure I went away for extended periods of time, mostly in the summer. Every time, after having spent a month abroad, I found it more and more difficult to go back to my life in Greece. Finally I decided I had to do something more drastic, so I moved to The Netherlands.
Why did you choose The Netherlands ?
Funnily enough, the idea came from a Dutch friend. “The weather sucks,” he said, “but otherwise this is a nice country, maybe you should give it a try.” I’m sure he wasn’t expecting me to follow his advice, however I did and I’m very very happy with my choice.
What's your impression of the Netherlands, its people, society and culture?
Because I moved here at a later age (42), I had a more down-to-earth approach to the country and its people, which means I expected positive and negative things. I enjoy living here, I like the more laid back way of life and the way most things are organized. Plus, there have been chances here that I wouldn’t have had if I were still living in Greece. Of course there are differences in the mentality, ways of behavior can be closer or far from the way I think. But these are things one accepts when living in another country and they become part of its charm.
What do you miss most when you think about home?
My family, those of my friends with whom I don’t communicate so often, the food and the eating culture.
Once settled in Amsterdam you decided to make a career change, why?
Cooking has been an important part of my life since I was a child, and while I was living in Greece, even though I was working in a complete different field (that of translation/interpreting/film subtitling/writing), I was always thinking that I would like to own a café-lunchroom. Shortly after I arrived here, I had the idea of starting a business the center of which would be olive oil. Besides loving food and cooking for my guests, I was also tired of the isolation that a translator’s life brings. I love languages, but I was feeling that the circle of translation was closing for me and the thought of doing something connected to food became more and more persistent. Eventually, three years after I came here, I started my company, Olivity.
Starting a business is not easy, especially when you are from abroad. What difficulties did you encounter?
When I started Olivity, I was already working as a freelancer here, so “extending” my business to include catering wasn’t difficult at all, especially compared to the bureaucracy one encounters in Greece, when he/she wants to start their own business. When I decided to open my store, however, the main difficulty was financing. I tried asking for a bank loan, but their behavior was simply rude: they didn’t even give me time to explain what I wanted to do; the minute the word “food” came into the conversation, the answer was pretty much no. Eventually, I asked my father for a loan, so I was able to take the next step, but I must say that I still find their mentality idiotic: they suck up to their customers when they want to ask for a pension plan or a loan to buy a house; but when it comes to starting a business, from which they can make much more money (and they are from me), all of a sudden they become a brick wall one falls on.
Nowadays lots of youngsters from the south European countries come to study or try to make a living in the Netherlands, what advice would you like to give them?
Studying and trying to make a living are two different things altogether. As a student, you are in a transition period: you are eventually going to finish your studies and enter the work market. Even though there are difficulties (mainly housing), I believe that things run pretty smoothly. Plus, if you are good in what you do, you might have a chance to start working right after you finish your studies or even while you’re still studying. Trying to make a living is far more challenging: the greatest problem in the Netherlands is the cost of housing, so the salary an average employee gets is breadcrumbs if they want to live alone –as every adult person should be able to. Things have become tougher in the Netherlands in the last 7 years, but things are more difficult all around the world anyway. You have to give yourself some time to adjust and accept that there will be ups and downs. Changes take a while, but if you are persistent enough, things will eventually find their way.
What can you tell us about your early experiences about cooking, what is the importance of good food in the Greek culture?
Cooking and sitting around the table to share your food is an essential part of Greek life. Food is not just fuel, it’s a social event: you gather with your friends or your family, you chat, you nibble, you chat more, you drink, and this can go on for hours. Food has to be plenty: it’s inconceivable to have 6 guests and cook exactly the amount of food you think they will eat; Greek hospitality means that your guests have to have enough food. Okay, sometimes we do exaggerate as to the quantities when preparing a meal, but it’s always nice to have leftovers for the day after, and inventing new recipes in order to use them is an art in itself.
Yet you were educated to be a translator and a writer. Why didn't you choose for a career in food in the first place?
Actually, my degree is pedagogics, so in theory I was educated to become a primary school teacher, which I discovered wasn’t really what I wanted to do. I became a translator because I loved languages (I still do) and I enjoyed what I was doing for the 15 years I was doing it. I started writing children’s books because I wanted to see whether I would be able to produce something interesting and fun –which I hopefully did. However, you don’t have to start and finish your working life following one career. Translating was great while it lasted, so is having Olivity now. Maybe in 15 years I have yet another epiphany and decide to follow yet another career…
You wrote also children's books. What are these about?
They are stories for children from 4 to 12 years, some of them are picture books, while other are longer texts.
Their titles:
-A Special Teapot (ISBN 960-03-1872-70)
-A Special Teapot 2: Back to the City (ISBN 960-03-3258-4)
-A Special Teapot 3: The Broken Heart (ISBN 960-03-3259-2)
-The Thief of Colors (ISBN 960-03-1858-1)
-24 Letters and a Bear (out of print)
-One Night in the Sky (ISBN 960-398-089-7)
-Hoppla’s big Pocket (ISBN 960-6617-06-8)
-The Heart’s Pocket (out of print)
-Trouble for Three, a Story About Friendship, Recycling and Cooperation (ISBN 960-16-3134-8)
Your company has a lot to offer: a shop, catering and workshops. Please tell us about it.
Olivity is a company that pays tribute to olive oil, while also paying tribute to the culinary tradition of Greece. Its store, opened 1 ½ year ago, houses all its activities. What I offer are Greek products of high quality, but my customers can also enjoy the food I prepare myself, since they can either sit and have a bite at the store or take a bag of delicacies to enjoy at home or at work. All my customers love the coziness of the space, which gives a warm, homelike feeling.
Other than a store/café-lunchroom, Olivity’s space is also used to host cooking workshops, where my co-chefs prepare a three course meal, which afterwards we eat together. I focus more in vegetarian and vegan cuisine: contrary to what most people believe, vegetarian and vegan dishes are a very important part of the traditional Greek cuisine. Some of my workshops also include meat or chicken, depending on my students’ preferences.Moreover, the space can host private events, such as private dinners (seated or buffet style),networking breakfasts, brunches.Of course, I ’ve never abandoned catering, which is where I started from, when I was still working from home. I am very flexible about organizing different events, on one hand to see whether they can work or not, on the other to keep things interesting both for me and my customers.
How do the Dutch respond to your company, do you have many Dutch costumers?
Many of my customers are, indeed, Dutch. I have to say that right from the start, when I was still doing catering or having a stall at outdoor markets, I had a great response from people: a lot of them have been to Greece several times, some haven’t but it’s their dream to go, others have or have had Greek partners; so when they hear I am Greek, they love sharing their stories. With quite a few, there’s more than a strictly professional relationship, since we have very interesting conversations. I feel very lucky, because the vast majority of my customers are really nice: smiling, polite, interesting, cultured. How can I not look forward to seeing them again?
A few weeks ago a young Greek asked me if I could help him to start a business. Unfortunately I couldn't help him. What advice can you give people who want to start their own business?
Although you have to take the time to plan things carefully, eventually you also have to take the leap of faith and get started, even though the situation might not be perfect: it will never be anyway. Look for all the resources possible to get the help you need. Be patient, it will take a while and during that time it will also take hard work. Success!
At the end of this interview we would like to give you the opportunity to address yourself directly to our readers. What would you like to say to them?
Thank you for reading my story, I hope you enjoyed it as much as I enjoyed telling it to you.
For more information about Olivity: www.olivity.net
De integrale Nederlandse vertaling van bovenstaand interview:
Waar komt u oorspronkelijk vandaan?
Ik ben geboren in Alexandroupolis, een stad in het noorden van Griekenland vlakbij de Turkse grens. Mijn ouders en grootouders komen van verder naar het noorden, de familie van mijn vader uit de dorpen van Nea Vyssa en de familie van mijn moeder uit Dikea. Toen ik op de middelbare school zat zijn we naar Thessaloniki verhuisd vanwege het werk van mijn vader. Daar heb ik het grootste deel van mijn volwassen leven gewoond totdat ik naar Nederland verhuisde.
U heeft besloten om naar het buitenland te verhuizen, waarom?
Als kind was ik al nieuwsgierig naar andere landen en culturen en wilde die graag ontdekken. Ik groeide op in Griekenland en bleef daar meestal om professionele redenen. Ik zorgde er wel voor dat ik voor langere tijd weg kon, meestal in de zomer. Iedere keer als ik een maand in het buitenland had doorgebracht, vond ik het steeds moeilijker om terug te gaan naar mijn leven in Griekenland. Uiteindelijk besloot ik dat ik iets drastisch moest doen, dus ik verhuisde naar Nederland.
Waarom koos u voor Nederland?
Grappig genoeg was het een idee van een Nederlandse vriend. "Het weer is verschrikkelijk," zei hij, "maar voor de rest is het een mooi land, misschien moet je het eens proberen." Ik weet zeker dat hij niet had verwacht dat ik zijn advies zou opvolgen, maar ik deed het en ik ben erg erg blij met mijn keuze.
Wat is uw indruk van Nederland, de mensen, de samenleving en de cultuur?
Omdat ik op latere leeftijd naar Nederland ben verhuisd (ik was 42 jaar), had ik een meer down-to-earth benadering van het land en de mensen, wat inhield dat ik positieve en negatieve dingen verwachtte. Ik geniet van het leven hier, ik hou van de meer relaxte manier van leven en de manier waarop de meeste dingen worden georganiseerd. Plus dat er hier kansen waren die ik niet zou hebben gehad als ik in Griekenland zou zijn gebleven. Natuurlijk zijn er verschillen in mentaliteit, manieren van gedrag kunnen dichter of verder af staan van de manier waarop ikzelf denk te zijn. Maar dit zijn dingen die men aanvaardt wanneer je in een ander land leeft en ze worden een deel van zijn charme.
Wat mist u het meest als u aan thuis denkt?
Mijn familie, mijn vrienden met wie ik niet zo vaak kan communiceren, het eten en de eetcultuur.
Eenmaal aangekomen in Amsterdam hebt u besloten om van carrière te veranderen, waarom?
Koken is als sinds ik een kind was een belangrijk deel van mijn leven. Toen ik in Griekenland woonde, was ik werkzaam op een geheel ander terrein (dat van de vertaling / interpretatie / film ondertiteling / schrijven), hoewel ik altijd droomde dat ik graag een café-lunchroom zou willen bezitten. Kort nadat ik hier aankwam, had ik het idee om een bedrijf op te richten waar olijfolie centraal zou komen te staan. Naast mijn liefde voor voedsel en het koken voor mijn gasten, was ik ook het isolement dat het leven van een vertaler met zich brengt beu. Ik hou van talen, maar ik voelde dat mijn carrière als vertaler ten einde liep en mijn gedachte iets met voedsel te gaan doen werd steeds hardnekkiger. Uiteindellijk, drie jaar nadat ik hier kwam, ben ik begonnen met mijn bedrijf, Olivity.
Het oprichten van een bedrijf is niet eenvoudig, vooral niet als je uit het buitenland komt. Welke moeilijkheden ondervond u?
Toen ik begon Olivity, was ik al werkzaam als freelancer dus "uitbreiding" van mijn bedrijf met catering was helemaal niet moeilijk, vooral in vergelijking met de bureaucratie waar je in Griekenland mee te maken krijgt als je een eigen bedrijf wilt starten . Toen ik besloot om mijn winkel te openen was de grootste moeilijkheid de financiering. Ik probeerde een lening aan te vragen bij een bank, maar hun gedrag was gewoon onbeleefd: ze gaven mij niet eens de tijd om uit te leggen wat ik wilde doen; op het moment dat het woord "eten" in het gesprek voorbij kwam, was het antwoord vrijwel direct “nee”. Uiteindelijk heb ik mijn vader om een lening gevraagd, zodoende was ik in staat om de volgende stap te zetten, hoewel ik moet zeggen dat ik nog steeds vind dat de mentaliteit van de banken belachelijk is: ze trekken aan hun klanten wanneer ze je een pensioenplan willen laten afsluiten of een hypotheek om een huis te kunnen kopen willen verstrekken; maar als het gaat om het oprichten van een bedrijf, waarmee ik ook nog eens veel meer geld zou kunnen verdienen (en zij dus meer kunnen verdienen aan mij), worden ze ineens een bakstenen muur waar je tegenaaan loopt.
Tegenwoordig komen veel jongeren uit de Zuid-Europese landen hier om te studeren of om te proberen een leven in Nederland op te bouwen, wat voor advies zou u hen willen geven?
Studeren of proberen om hier een nieuw leven op te bouwen zijn twee totaal verschillende dingen. Als student ben je in een overgangsperiode: het gaat er uiteindelijk om dat je je studie afmaakt en op de arbeidsmarkt terecht komt. Ook al zijn er problemen (voornamelijk huisvesting), ben ik van mening dat vele dingen vrij vlot verlopen. Plus, als je goed bent in wat je doet, heb je wellicht een kans om direct nadat je je studie hebt afgerond te beginnen met werken, of zelfs terwijl je nog studeert. Proberen om hier een nieuw leven op te bouwen is veel uitdagender: het grootste probleem in Nederland zijn de kosten van huisvesting. Van het salaris van een gemiddelde werknemer blijft er alleen maar broodkruimels over om van te leven als je zelfstandig zou willen wonen, Dat is iets wat elke volwassen persoon toch zou moeten kunnen. Dingen in Nederland zijn laatste 7 jaar moeilijker geworden, maar de dingen zijn over de hele wereld moeilijker geworden. Je moet jezelf wat tijd geven om je aan te passen en te accepteren dat er ups en downs zijn. Dat veranderingen een tijdje duren, maar als je maar lang genoeg volhoud, zullen de dingen uiteindelijk hun weg wel vinden.
Wat kunt u ons vertellen over uw eerste ervaringen met koken, wat is het belang van goede voeding in de Griekse cultuur?
Koken en zitten rond de tafel om je eten te delen is een essentieel onderdeel van het Griekse leven. Eten is niet alleen brandstof, het is een sociaal gebeuren: je verzamelt je vrienden of je familie, je kletst en je knabbelt wat, je praat nog wat meer, je drinkt, en dit kan zo nog uren doorgaan. Er moet ook meer dan genoeg voedsel zijn: het is ondenkbaar om precies de hoeveelheid voedsel waarvan je denkt dat 6 gasten dat op zullen eten te koken; Griekse gastvrijheid betekent dat gasten meer dan genoeg voedsel hebben. Oke, we overdrijven soms met betrekking tot de hoeveelheden bij de voorbereiding van een maaltijd. Maar het is altijd leuk om restjes voorvolgende dag te hebben, en het bedenken van nieuwe recepten om ze te gebruiken is een kunst op zich.
Maar u bent opgeleid tot vertaler, waarom heeft u dan niet direct gekozen voor een carrière in voedsel ?
Eigenlijk heb ik een diploma pedagogiek. Ik ben dus opgeleid tot leraar in het basisonderwijs. Toen ontdekte ik dat dat niet echt was wat ik wilde doen. Ik werd vertaler, want ik hield van talen (dat doe ik nog steeds) en ik heb genoten van de 15 jaar dat ik dat werk heb gedaan. Ik begon met het schrijven van kinderboeken omdat ik wilde zien of ik in staat was om iets interessants en plezierigs te creéren, wat hopelijk gelukt is. Hoe dan ook: je hoeft niet je hele leven hetzelfde werk te blijven doen. Werken als vertaler was geweldig zolang het duurde, net als het hebben van Olivity nu. Misschien dat ik over 15 jaar weer een andere ingeving heb en besluit een andere carrière te volgen.
U schreef ook kinderboeken. Waar gaan deze over?
Het zijn verhalen voor kinderen van 4 tot 12 jaar, sommige zijn prentenboeken, terwijl andere langere teksten bevatten.
Uw bedrijf heeft veel te bieden: een winkel, catering en workshops. Vertel ons er eens wat over.
Olivity is een bedrijf dat hulde brengt aan olijfolie, terwijl het ook een eerbetoon aan de culinaire traditie van Griekenland is. Ik opende mijn winkel 1 ½ jaar geleden, en alle activiteiten vinden hier plaats. Ik bied Griekse producten van hoge kwaliteit aan, maar mijn klanten kunnen ook genieten van het eten dat ik zelf bereid, omdat ze in de winkel een hapje kunnen eten. Ze kunnen de lekkernijen ook meennemen om er thuis of op het werk van te genieten. Al mijn klanten houden van de gezelligheid van de winkel, die een warm, huiselijk gevoel geeft.
Anders dan een winkel / café-lunchroom, wordt bij Olivity de ruimte ook gebruikt voor kookworkshops, waar ik en mijn co-koks een drie-gangen maaltijd bereiden dat we daarna samen opeten. Ik richt me meer op vegetarische en veganistische gerechten: anders dan wat de meeste mensen denken: vegetarische en veganistische gerechten zijn een zeer belangrijk onderdeel van de traditionele Griekse keuken. Tijdens sommige workshops bereiden we ook vlees of kip, afhankelijk van de voorkeur van mijn cursisten. De ruimte kan ook voor particuliere evenementen zoals private diners (zittend of als buffet), netwerken, ontbijten en brunches gehuurd worden. Natuurlijk verzorg ik ook nog steeds de catering, dat is waar ik ooit mee gestart ben toen ik nog vanuit huis werkte. Ik ben zeer flexibel in het organiseren van verschillende evenementen: aan de ene kant om te zien hoe ze uit zullen pakken, en aan de andere kant om interessante dingen zowel voor mij als mijn klanten te behouden.
Hoe reageren de Nederlanders op uw bedrijf, heb je veel Nederlandse klanten?
Veel van mijn klanten zijn inderdaad Nederlanders. Ik moet zeggen dat vanaf het begin, toen ik nog alleen de catering deed en ook een kraam op markten had, had ik een veel respons van mensen: veel van hen zijn al meerdere malen naar Griekenland geweest, of hebben een droom om er naar toe te gaan, anderen hebben Griekse partners; dus als ze horen dat ik Griekse ben, delen ze hun verhalen. Met een flink aantal heb ik meer dan een strikt professionele relatie, want we hebben zeer interessante gesprekken. Ik voel me erg gelukkig omdat de overgrote meerderheid van mijn klanten heel aardig zijn: ze glimlachen, zijn beleefd, interessant, beschaafd. Hoe kan ik niet naar uit te kijken om ze weer te zien?
Een paar weken geleden vroeg een jonge Griek me of ik hem kon helpen om een bedrijf te starten. Helaas kon ik hem niet helpen. Welk advies kunt u mensen die hun eigen bedrijf willen starten geven?
Je moet wel even de tijd nemen om dingen zorgvuldig te plannen. Uiteindelijk moet je toch de sprong in het diepe maken en aan de slag, ook al is de situatie niet zo perfect als deze had kunnen zijn: dat zal het toch nooit zijn. Bekijk alle mogelijkheden maar ook waar je hulp bij nodig hebt. Wees geduldig, het zal een tijdje duren en in die tijd moet je ook rekening houden dat je hard zult moeten werken. Succes!
Tot slot stellen wij u graag in de gelegenheid om u direct tot de bezoekers van onze website te richten. Wat zou u aan hen kwijt willen?
Dank u voor het lezen van mijn verhaal, ik hoop dat u net zo veel genoten heeft met het lezen ervan als ik genoten heb met het vertellen ervan aan u.
Voor meer informatie over Olivity: www.olivity.net
Op deze column rust copyright: Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, in enigerlei vorm of wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of enige andere manier. Dit is alleen mogelijk na voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.
