Ook in een kleine gemeenschap van maar een paar honderd zielen gebeurt er van alles. Uiteraard persoonlijk lief en leed, maar ook “grote” ontwikkelingen. Ze geven een impuls aan het eiland en zijn gemeenschap en kunnen beiden een nieuwe dimensie geven. Soms heb ik totaal geen weet van wat er gebeurt, maar word ik er wel aangenaam door verrast. Zoals een paar weken geleden.

Ik heb waarschijnlijk al een keer verteld dat ik dit jaar het ontbijt verzorg in een van de hotels op het eiland. ‘n Klein hotel, in de ruimte waar het ontbijtbuffet is opgesteld, is ook de receptie gesitueerd. Geen ideale situatie, maar het werkt. Een paar weken geleden werd er een stapeltje flyers binnengebracht met het verzoek deze onder de aandacht van onze gasten te brengen. Lezing van de flyer riep veel vragen bij me op. Porta Rossa? Nog een hotel op het eiland? “Four rooms”? Een hotel met vier kamers? En we werden uitgenodigd om te komen kijken. Naar wat dan? Een logo, dat ik in eerste instantie over het hoofd had gezien: “Societa delle Api” scheen ook geen licht op het geheel. Integendeel, zelfs.

Maar eens even “googelen” dan. “Societa delle Api”, In het Nederlands zou je kunnen zeggen de Bijengemeenschap of de Gemeenschap van Bijen. De website van de Societa brengt uitkomst, het betreft een onafhankelijke non-profit organisatie, die zich richt op solidariteit, kennis en samenwerking. De organisatie wil kunstenaars, architecten, ontwerpers en denkers een platform bieden waar ze aan eigen projecten kunnen werken, onafhankelijk van, maar zeker ook met elkaar. Op deze manier wil de Societa solidariteit, uitwisseling van kennis en samenwerking tussen diverse kunst- en ontwerpdisciplines bevorderen. “….kunst is een gereedschap dat verandering kan bewerkstelligen”, zo lees ik. De Societa wil netwerken laten ontstaan tussen de diverse kunstvormen, vandaar de vergelijking met bijen.

En hoe komt Societa delle Api dan op dat kleine Kastellorizo terecht, vraagt u zich af? Oprichter en voorzitter van de stichting is de Italiaanse Silvia Fiorucci. Fiorucci komt al sinds jaar en dag op dit eiland en heeft hier ook een huis. Jaren geleden heb ik al eens gehoord dat ze Kastellorizo een heel warm hart toedraagt. Zelf zegt ze het zo: “Ik wilde een voortzetting van het project dat ik in mijn huis in Grasse ben begonnen, om op die manier een dialoog te creëren tussen mijn twee favoriete plaatsen. Rondom deze plaatsen wil ik een gemeenschap doen ontstaan voor kunstenaars, designers en denkers….ik vraag niets terug….ik geloof in de kracht van nieuwsgierigheid en in het geven van absolute vrijheid aan ontwerpers. Om het heel simpel te stellen, mijn droom is om te helpen ideeën te ontwikkelen vanuit de plaatsen waar ik van houd en een diepe verbinding mee voel.”

Het huis dat nu de naam Porta Rossa draagt bevindt zich in een van de vele steegjes op het eiland. Ooit behoorde het toe een familie van sponsduikers. Fiorucci viel voor de geschiedenis van het huis en de vele authentieke elementen. Ze liet het zorgvuldig renoveren waarbij de originele structuur en architectonische bijzonderheden in tact werden gelaten. Vervolgens werden ontwerpers uitgenodigd om een ontwerp in te dienen voor een van de vier slaapkamers van het huis. Van de twaalf ingediende projecten selecteerde een commissie er vier. De opdracht was om te werken in de context van de Mediterrane cultuur en het landschap en de unieke geschiedenis van Kastellorizo.

De projecten die uiteindelijk hebben geleid tot de verwezenlijking van vier totaal verschillende kamers zijn gekozen op basis van innovatie, maar ook hun eerbied voor de karakteristieken van de locatie en de specifieke architectuur. Ook werd gelet of de uitvoering kon worden verwezenlijkt op basis van duurzaamheid. De vier winnaars komen uit alle windstreken van Europa en een van die winnaars logeerde in het hotel waar ik werk, Studio Brynjar & Veronika. Een Ijsland – Duitse samenwerking, zowel  qua werk als privé. Niet de eerste de beste. In de afgelopen jaren zijn ze diverse malen in de prijzen gevallen waaronder de Swarovski Designer of the Year Award. Hun filosofie grijpt vaak terug naar antropologie en geologie. Dat was dan ook duidelijk te zien in de kamer die zij ontwierpen voor hef 4Rooms-project. De gebruikte kleuren waren het blauw van de zee en de lucht en de typerende rode kleur van de aarde hier op het eiland. Op de diverse plekken waren kristallen te vinden, soms verstopt in gecreëerde “gaten” in de muur. Kristallen komen van nature op Kastellorizo voor. Er was ook een kleine link naar mijn vaderland. Alle lampenkappen hebben eenzelfde vorm. De mal daarvoor werd gegoten in Nederland.

De bedoeling van Fiorucci is, dat Porta Rossa zal worden gebruikt door kunstenaars en ontwerpers. De vier kamers zijn ingericht als studio waar iemand korte of langere tijd kan verblijven om zich helemaal te kunnen richten op zijn of haar werk. Op de begane grond is een gemeenschappelijke woonkamer en keuken. Daarvoor tekende “Superpoly”, de studio die deelnam aan het project in Grasse in Frankrijk. Overigens heeft Silvia Fiorucci meer plannen. In een hoek van Kastellorizo-dorp wil ze een kunstenaarsdorp creëren, waar kunstenaars vanuit de hele wereld  (tijdelijk) kunnen wonen en werken. Het begin daarvoor is inmiddels gemaakt. Ik houd u op de hoogte!

Τα λέμε,

Elma

voor de website van Societa delle Api; asocietadelleapi.