Een van mijn favoriete televisie programma 's is “Ik vertrek!”: ik geef het maar meteen toe: een “guilty pleasure”: gewoon genieten van mensen die met het thuis serveren van een borrel plankje genoeg ervaring denken te hebben om een B&B te kunnen “runnen” en om er vervolgens ter plekke achter te komen dat er toch wat meer bij komt kijken! Ik val vaak van de ene stomme verbazing in de andere en bijna uit mijn stoel: gastronomie is een vak: net iedereen is daar geschikt voor!

Kinderstemmen klinken overal hetzelfde. In het Nederlandse Vessem woonden we tegenover de basisschool. En, wellicht door een speling van het lot, ook op het Griekse Kastellorizo ligt ons huis wederom tegenover de basisschool. Ik hoor de kinderen als ze onder leiding van de gymjuf op het sportplein rondrennen. En ook hier op het eiland is het een komen en gaan van ouders om de kinderen te brengen en te halen.

Zestien jaar geleden vierde ik mijn eerste Kerst op het eiland. En mijn eerste winter. En die eerste winter bracht ook meteen mijn eerste strijd om water. Klinkt misschien wat dramatisch, maar geef me even de tijd om het uit te leggen.

Wellicht volgt u onze Facebook pagina en leest u onze jaarlijke “vakantiemijmeringen”: lome beslommeringen over voorvalletjes en situatietjes in Griekenland. Jaarlijks, gedurende drie weken zijn dit vrijwel onze enige publicaties. Ze verschijnen onverwacht eerst op onze Facebook pagina, om in het late najaar gebundeld te verschijnen op onze website: Onderstaand editie 2022!