Het zonnetje verschijnt aan de blauwe hemel, een gevoel van geluk overvalt me. Als de lente arriveert in Griekenland dan is Pasen in aantocht. Volgens de Grieken is Pasen het belangrijkste feest van het jaar en daar ben ik het helemaal mee eens. Wat maakt dit feest nu zo bijzonder? Zijn het de vele tradities en gebruiken, het aanhalen van familiebanden? Hoop op nieuw leven en de heerlijke geur van het paasbrood? Na al die jaren ben ik er nog niet helemaal uit.

Vijftien jaar wonen we inmiddels op Kastellorizo. Voor ons was en is dit kleine eiland aan de rand van Griekenland nog steeds een magische plek. We waren redelijk bereisd en hadden veel van Griekenland gezien, maar niets zoals dit. Kastellorizo veroverde op slag ons hart. De zomervakantie begon en eindigde altijd bij mijn schoonmoeder, maar in de weken daartussen waren we voortaan op Kastellorizo. *

We hebben de feestdagen inmiddels al een tijdje achter de rug. Na een flink aantal overuren gedraaid te hebben in de keuken arriveerde ook 2021 voor mij. Urenlang in de keuken staan is misschien voor velen een straf. Voor mij absoluut niet, koken is mijn grote passie. Die grote passie heb ik geërfd van mijn oma Maria en peettante Crysoula, twee sterke vrouwen waar ik trots op ben. De heerlijke geuren in hun keukens zijn mijn mooiste culinaire jeugdherinneringen.

Het leven aan de rand van Griekenland kent zo zijn uitdagingen. Het eiland waar ik woon, is niet alleen heel klein, het is ook heel ver weg. Kastellorizo ligt op de grens met Turkije in de meest zuidoostelijke hoek van Griekenland. Als klein eiland zijn we echter goed voorzien. We beschikken over twee kleine supermarkten, een reisbureau, vier café 's en tien restaurants, waaronder een uitstekende pizzeria.