Columns

Onze laatste columns

Uitgaan & Cultuur

Uitgaan & Cultuur

Gast Columns

Gast Columns

images/ssmithuisjuni5.jpgNa 2 maanden wachten kan ik nu gaan aftellen. Op dezelfde dag dat ik aankom op het vliegveld, arriveren ook mijn spullen in Heraklion.Die spullen worden zo (woensdag 24 juni) opgehaald. We zitten bij mijn ouders in de tuin en wachten op een telefoontje van George. Hij heeft gezegd mij te bellen als de chauffeur naar mij onderweg is. Iets voor 5 belt hij. De chauffeur veracht tussen 6 en half 7 bij de loods te zijn.

 

 

Broer en ik besluiten iets eerder te gaan, dan kunnen we de pallets alvast buiten zetten. Eenmaal daar start de vorkheftruck niet en die staat pal voor de ingang van de box. Maar ik zie ook dat de truck veel te hoog is en de box niet in kan. Broer ziet het nu ook ´owww daar had ik niet op gelet´ zegt hij. Tja, wat nu en hoe krijgen we de pallets er dan uit? Broer belt met de eigenaar van de vorkheftruck en ik ga op zoek naar een palletwagen. Maar waar haal ik die vandaan nu alle bedrijven gesloten zijn.

 

Op zoek naar een palletwagen 


Ik loop over het industrieterrein en zie een grote loods met tractoren en tractorbanden. De deuren zijn open en ik stap naar binnen. Het is stil en ik roep ´hallo, is daar iemand?´ Vanuit een kamer hoor ik ´ja, hier´. De man staat op vanachter een bureau en komt naar mij toe. Ik stel me voor (op afstand) en leg de situatie uit. Hij twijfelt maar dan zegt hij ´kom, ik heb er wel een voor je´. Ik krijg een grote gele palletwagen mee en trek het ding achter mij aan terug naar de box.

Broer heeft de vorkheftruck aan de praat gekregen. We zetten de pallets buiten voor de loods en ik breng de palletwagen weer terug. Dan zie ik een grote vrachtwagen aankomen. Ik gebaar dat hij het terrein op kan. De chauffeur stapt uit en trekt zijn schoenen aan. Hé, hij rijdt net als ik met blote voeten zeg ik tegen broer.

 

Rethymno – Mariou 


images/ssmithuisjuni2.jpgEen grote man met een wilde bos grijs haar en vriendelijke bruine ogen komt naar ons toe en steekt zijn hand uit. We schudden handen en dan kijkt hij om zich heen, geen palletwagen vraagt hij. Owww die moet ik dan weer even halen. Langzaam, langzaam zegt hij in het Nederlands. Dank je wel, zeg ik terug in het Nederlands en ook dat verstaat hij.  

 

 

 

Ik loop terug naar het tractorbedrijf en alle deuren zijn nu dicht. Alsjeblieft, laat hij er nog zijn zeg ik in mezelf. Ik probeer alle deuren en er gaat er een open, ik stap naar binnen en roep ´hallo, daar ben ik weer´ hij zit aan het bureau. Mag ik alsjeblieft nog heel even de palletwagen lenen? Eigenlijk wil ik naar huis zegt hij. Ik kijk hem smekend aan en hij zwicht. Daar ga ik weer terug naar de vrachtwagen.

De Kretenzer vraagt wijzend naar de A-4tjes met info op mijn pallets of ik dat ben. Jazeker, ik ga in Mariou wonen. Mooi dorp zegt hij. Ik woon in Rethymno en heb veel vrienden in Plakias. Dan kunnen we een keer koffie drinken. Broer kijkt ons aan, hij verstaat er niets van. Ik leg uit dat de chauffeur niet ver bij mij vandaan woont en een keer koffie met me gaat drinken. De chauffeur vindt het leuk dat ik Grieks versta en spreek ook al is het niet vloeiend. Wanneer ga je erheen vraagt hij. Drie juli vlieg ik naar Heraklion. Dan kom ik ook aan met de ferry. Neem je het dan direct mee? Nee, ik kom een paar dagen later.

 

De chauffeur neemt de leiding 


Broer weet niet zo goed hoe de vorkheftruck werkt dus de chauffeur neemt de leiding en gaat achter het stuur zitten. Eerst wordt de palletwagen in de truck gezet en daarna de pallets. Alles wordt op zijn plaats gezet, palletwagen er weer uit en fiets erin.

Broer brengt de palletwagen terug en ik vraag hem tegen de man te zeggen dat ik de volgende dag even langs kom om te bedanken en een taart breng. Met de chauffeur vul ik intussen de vrachtpapieren in. Als alles is ingevuld krijg ik een kopie en geven we elkaar een hand en ik wens hem een goede reis en tot ziens in Kreta ‘Καλο δρομο, τα θα δουμε τυν Κρητη´.

images/smithisjuni1.jpgBroer en ik stappen in de auto. Nu gaat het opschieten zus, zegt hij. Ja, inderdaad nog een paar dagen en dan stap ik met mijn koffer het vliegtuig in op weg naar huis. Best spannend dit nieuwe avontuur.

De volgende dag bel ik de bakker in het dorp en bestel 2 taarten. Een voor het bedrijf dat mij de vorkheftruck heeft geleend en een voor de aardige meneer die mij de palletwagen heeft geleend. Als ik de taarten afgeef bij de bedrijven zijn ze blij verrast. Ik bedank hen voor de hulp want zonder hen had ik die pallets beslist niet in de truck gekregen.

Op deze content rust copyright, voor meer informatie zie onze disclaimer

 
Griekenland life
Helmond, Nederland
info@griekenland.life

Athens, GR

13°C
Zware Regen