Haris Alexiou is onbetwist een “grande dame” in de wereld van hedendaagse Griekse muziek. Met haar indrukwekkende staat van van dienst is het vrijwel onmogelijk een beknopte biografie over haar te schrijven. “Haroula” heeft inmiddels ruim dertig albums op haar naam staan en treedt over de hele wereld op. Desondanks blijft zij met beide benen op de grond staan en kan zij enorm genieten van het plukken van olijven in haar eigen tuin in Athene, en het gezelschap van vrienden.
Haris Alexiou: haar leven:
Haris Alexiou werd op 27 december 1950 in Thebe geboren als Hariklia Roupaka. Over haar jeugd vertelt zij tegen Iota Sykka van I Kathimerini: “Ik weet wie ik ben....Het maakt niet uit hoe ver ik ook ga, hoeveel geld ik ook verdien, ik heb het allemaal meegemaakt”. Haar jeugd is voor veel Grieken herkenbaar, haar ouders woonden in Seydiköy, Izmir, Klein Azië, tot zij in 1924 naar Thebe verhuisden. Harris herinnert zich het leven op het platte land maar al te goed, hoe het is om op de velden te werken. Haar moeder stond om vier uur in de ochtend op om aan haar dagtaak als schoonmaakster te beginnen. Later, in 1964, nadat het gezin verhuisde naar Athene dreef zij een groentewinkel. Wonend in een illegaal gebouwd huis in de wijk Palio Faliro zonder ramen en slechts een haard, werkte haar moeder dag en nacht om het gezin te onderhouden. “Ik herinner me dat als ik geen muts, sokken en handschoenen droeg als ik naar bed ging, mijn wangen zouden bevriezen. Vertel mij over een dankloze die leeft in de kou en ik zie het beeld zo voor me”. Al gauw beseft ze dat er niet veel voor nodig is om gelukkig te zijn. De wijk was een soort van “comfort zone”: iedereen deelde elkaars vreugde en verdriet, men deelde elkaars leven.
Met het stijgen van de welvaart verdween dat sociale aspect, maar dat zou door toedoen van de huidige crisis wel eens terug kunnen keren, verwacht zij. Over de crisis zegt zij in het interview: “De crisis veroorzaakt een ongelofelijke, gerechtvaardigde angst. Er is woede ten aanzien van de politici die ons leven besturen, niemand vertrouwt onze politici nog”. Over haar leven in Athene zegt zij dat zij zich schuldig voelt over het feit dat velen zo weinig hebben, en tegelijk dat zij, wonende in een buitenwijk, juist met deze mensen geen contact heeft. Verbazing ook over het feit dat velen zich vergapen aan het leven van beroemdheden, terwijl er zoveel armoede om hen heen is.
“Noorderlingen begrijpen onze cultuur niet. Ik was met een groep buitenlandse vrienden op Poros. Zij vroegen zich verbaasd af hoe het mogelijk is dat de Grieken nog steeds met vakantie gaan. Grieken zijn een trots volk, zij gaan dan wel geen twintig dagen met vakantie, maar de vier dagen die zij wel gaan, doen zij dat waardig. Voor buitenlanders is het moeilijk te begrijpen dat wij aanbieden de rekening van een maaltijd te betalen. Zij zullen zich niet haasten om als eerste de rekening te betalen. Als een onverwachte gast zich aandiende, deelden mijn ouders hun maaltijd met hem”.
Enkele jaren geleden werd bij Haris borstkanker geconstateerd. Gelukkig in een vroeg stadium tijdens een jaarlijks mammogram. Dit redde haar leven. Aanvankelijk stond zij zichzelf het verdriet hierover niet toe, maar realiseerde zich dat het inhouden van tranen is als “het inslikken van de dood”. Ondanks het feit dat zij is opgegroeid met het idee om nooit bij de pakken neer te zitten en almaar door te gaan, stond zij zichzelf uiteindelijk toch toe te rouwen. De grootste les die zij hieruit leerde was om geen compromissen meer te sluiten en risico 's durven te nemen. Ook heeft zij zich neergelegd bij het feit dat zij geen partner heeft. Ze kan er mee omgaan, dat is volgens haar het enige dat in haar leven verandert is. Gelukkig heb ik vrienden, vertelt zij haar publiek in de theatershow met Dimitra Galani. “Our voice has a memory; it carries our wounds”.
bron: I Kathimirini, 28 februari 2012
Haris Alexiou: "Ola se Thymizoun"
Haris Alexiou: haar muziek:
Na het concert dat Haris op 6 juni 2011 in het World Forum Theater in Den Haag gaf, lopen we naar het barretje van het gelijknamige hotel voor een afzakkertje. In de lounge zien we de vedette met enkele van haar muzikanten bijkomen van het weergaloze optreden. Jammer: geen fotocamera op zak. Zou ik haar aan durven spreken en feliciteren met haar schitterende concert, waarvan voor mij persoonlijk het indrukwekkende "Theos an Einai" een absoluut hoogtepunt was? Uiteindelijk besluit ik hen in het voorbijlopen te groeten en hen niet met mijn bijna puberale belangstelling lastig te vallen.
Indrukwekkend is zoals gezegd ook haar carrière en oeuvre. Voor deze column zal ik mij echter proberen te beperken tot de hoogtepunten.
Een belangrijke stap in haar carrière wordt gezet in 1972 als Haris meewerkt aan het historische album “Mikra Asia” van Yorgos Dalaras. (componisten: Apostolos Kaldaras en Pythagoras Papastamatiou) Dit album werd het grootste succes in het Griekenland van de zeventiger jaren van de vorige eeuw.
In 1973 verleent Haris onder andere haar medewerking aan het album “Kalimera Ilie” van Manos Loizos. Deze zeer succesvolle samenwerking vormde het begin van een levenslange vriendschap, welke zij herdacht in het concert “Tribute to Manos Loizos” in het kader van het Athens and Epidaurus Festival in het Herodus Atticus Theater in Athene in 2007.
Haar eerste soloalbum verschijnt in 1975: “12 Laïka Tragoudia”. Eén van dit album afkomstige nummers, “Dimitroula”, oorspronkelijk uitgevoerd door Roza Eskenazi in de jaren dertig, behoort inmiddels tot de Griekse “standards”. In dat zelfde jaar treedt Haris op in diverse bouzouki clubs in de Plaka. Haar vernieuwende uitvoeringen slaan bijzonder aan bij het publiek. In dit eerste jaar na de val van de militaire junta heerst de revival van politieke liederen en rembetika, Haris daarentegen brengt traditionele liederen, eigentijdse nummers en ballads. Jarenlang treedt zij gezamenlijk op met onder andere Dalaras, Parios en Dimitra Galani. Met haar staat zij in 2012 opnieuw op de planken voor een concertreeks waarvan het album “Live Pallas 2012”werd uitgebracht.
Haris Alexiou: "To Tango Tis Nefelis"
Afkomstig van het album “Ta Tragoudia tis Haroulas” dat in 1979 verschijnt, wordt het nummer “Ola se Thymizoun” algemeen beschouwd als een van de mooiste Griekse liederen aller tijden. (muziek: M. Loizos, teksten: P. Papastamatiou en Manolis Rassoulis) Een van haar grootste hits in de jaren tachtig is “Fevgo”. In deze periode breekt zij ook door in het buitenland: haar eerste concert is in 1986 in het Theatre de la Ville in Parijs. Vele concerten in het buitenland zullen tot op de dag van vandaag nog volgen, evenals vele albums. Van Japan tot Nederland, met haar charismatische stem en haar sterke podium persoonlijkheid heeft Haris bewonderaars over de hele wereld.
Het album “Odos Nefelis 88” uitgebracht in1995 bevat voor het eerst uitsluitend eigen composities. In 1996 schrijft zij de Griekse tekst voor “Tango tis Nefelis” op muziek van Loreena McKennit. Het nummer bleef maanden in de top tien van de wereld muziek in Europa staan. Gezamenlijk met D. Galani, Y. Dalaras, Y.Parios en Marinella treedt zij op in de sluitingsceremonie van de Olympische spelen in Athene in 2004. Voor wie nog nooit van haar had gehoord werd dit een onvergetelijke kennismaking.
In 2000 richt zij haar eigen platenmaatschappij Estia op, onder dit label zal al haar toekomstige werk worden uitgebracht. Waaronder het album “Vissino & Nerandzi” in 2006. Met dit eigentijdse album met traditionele invloeden, wekt zij de suggestie terug te keren naar haar Griekse “roots” en werd al gauw platinum.
Alexiou, Malamas & Ioannidis: "Ase ta Psemata"
Uitverkocht waren ook de concerten met Sokratis Malamas en Alkinoos Ioannidis in het Lycabettus Theatre in Athene en het Palais des Sports in Thessaloniki ter gelegenheid van het 25 jarig lustrum van het radiostation Melodia. In 2007 verscheen dit concert op CD en DVD.
Een Europese tour in 2006 werd ondernomen ter promotie van haar CD “Antologio”.
Het jaar 2007 werd uitgeroepen tot “Manos Loizos Jaar”. Ter gelegenheid hiervan gaf Haris eerder genoemd herdenkingsconcert. Haar dierbare vriend (22-10-1937/17-09-1982) overleed in een ziekenhuis in Moskou ten gevolge van enkele beroertes. Onder de Atheense sterrenhemel gaf zij een indrukwekkend concert, in samenwerking met Nikos Portokaloglou en Trifono.
Haar nieuwste CD zag het levenslicht op 10 december 2012: “I Tripla”, een CD waar vele fans reikhalzend naar hebben uitgekeken en derhalve ongetwijfeld Haroula een enorm succes zal opleveren. Het is te hopen dat zij ook ter promotie van deze nieuwe CD een Europese tour gaat ondernemen. Uiteraard houden wij u hiervan op de hoogte!
Voor meer informatie: website Haris Alexiou: www.alexiou.gr
Voor Haris Alexiou Community: www.alexiou-forum.gr
Voor het complete interview met Haris Alexiou: www.ekathimerini.com
Bronvermelding / voor meer informatie: wikipedia.org/wiki/Haris_Alexiou
Op deze column rust copyright: Niets uit deze website mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar worden gemaakt, in enigerlei vorm of wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door fotokopieën, opname of enige andere manier. Dit is alleen mogelijk na voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.
